En dit ben ik
een eenzame vrouw
op de grens van een koud seizoen
aan het begin van de conceptie van het vervuilde bestaan van de aarde
en de eenvoudige en bittere wanhoop van de hemel.
(Forough Farrokhzad)
Ik droom meestal dat ik in Iran ben. Daar ben ik als een hert op de vlucht voor de wolven van de dictator. Maar vorig week droomde ik dat ik in de openbare bibliotheek van Groningen wachtte op Forough Farrokhzad, de bekendste en de modernste dichteres van Iran.
‘Applaus,’ riep ik toen zij binnen kwam, jong en mooi.
’Haar stijl was vernieuwend, de eerste dichteres die in de autoritaire mannenliteratuur in Iran over de gevoelens van de vrouwelijke schoonheid durft te dichten,’ riep ik harder tegen de Nederlanders die ongeduldig op haar wachtten,‘haar gedichten gaan over haar liefde, over de pijn en verlangen van de vrouwen in onze conservatieve maatschappij. Met haar literaire stem wil zij een bijdrage leveren aan de vrijheid van vrouwen. Hier is, de meest gelezen dichteres in de Perzische literatuur, Forough Farrokhzad.’
Plotseling werd ik wakker en dacht aan mijn droom, Forough Farrokhzad(Teheran 1935-1967) die door een auto-ongeluk jong stierf in 1967.
Hieronder het gedicht ‘de wind zal ons meenemen’ van haar:
De wind zal ons meenemen
In mijn kleine nacht, helaas
De wind heeft samenkomst met de bladeren van de bomen
In mijn kleine nacht staat een verwoestende angst.
Luister!
Hoor je het waaien van de duisternis?
Ik kijk heimelijk naar dit geluk
Verslaafd ben ik aan mijn wanhoop.
Luister!
hoor je het waaien van de duisternis?
nu gebeurt iets in de nacht
de maan is rood en onrustig
en boven het dak dat vreest elk moment in te storten
wachten de wolken, als rouwende optocht
op het moment van de regen
een moment
en dan niets.
Achter het raam
trilt de nacht
en de aarde is
aan het ophouden met het draaien.
achter het raam maakt een onbekende zorgen
over jou en mij.
Jij, groen in geheel!
leg je handen, als een vurige herinnering
in mijn verliefde handen
en je lippen als een warm gevoel van het leven
laat op mijn tedere lippen over.
De wind zal ons met zich meenemen.
De wind zal ons met zich meenemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten